عنوان فارسی مقاله:

هنر و یکپارچگی: ظهور دموکراسی جدید, یا

دموکراسی، یا فقط یک لباس زیبای دیگر برای

امپراتوری باستان؟

آنیتا سپا *

گروه فلسفه، تاریخ، فرهنگ و مطالعات هنر، دانشکده هنر، دانشگاه هلسینکی / آکادمی فنلاند، هلسینکی، فنلاند

چکیده

این مقاله موضوع یکپارچگی هنرها و نگرانی هایی را در نظر دارد که با ظهور پس از استعمار هنر و نظریه ها ایجاد شده است. با بکار گیری بحث های نظری واقعی روی یکپارچگی و جمع بندی زیبایی شناختی, نویسنده به بررسی راه هایی می پردازد که در آن هنرهای تجسمی معاصر به منظور رقابت با نظریه زیبایی شناختی غربی فعلی بکار گرفته می شوند. نویسنده از هنرهای بومی استرالیایی معاصر به عنوان نمونه ای از هنر جهانی ترکیبی مدرن استفاده می کند که در آن سعی کرده است تا سنت های باستانی را زنده کند؛ در حالیکه در همان زمان تغییر و تحول این زیبایی شناختی قدیمی تناسب بهتری از معیارها و نیازهای چشم انداز هنر جهانی را شکل میدهد. او همچنین  با در نظر گیری این تحولات, به این موضوع اشاره می کند که چگونه یکپارچگی هنر ها هنوز هم بسیاری از ساختارهای قدرت استعماری قدیمی را حفظ می کند, اگرچه این قدرت ,خود را تا حدودی در شکل های جدیدی قابل مشاهده می کند.

آنیتا سپا (1969) دارای مدرک دکترا و یک معاون پروفسور در زیبایی شناختی فلسفی و آموزش و پرورش هنر است که به عنوان یک محقق در دانشگاه هلسینکی, فنلاند کار میکند. همچنین وی به عنوان پروفسور مطالعات فرهنگ بصری در دانشگاه هنر و طراحی (هلسینکی) کار می کرده است. پروژه تحقیقی فعلی وی "ارتباط سیاسی هنر در عصر یکپارچگی" توسط آکادمی فنلاند بودجه ریزی شد و بر روی یکپارچگی  و هنرهای بصری معاصر تمرکز دارد.

کلمات کلیدی: هنر پس از استعمار؛ زیبایی شناختی استعماری؛ یکپارچگی؛ فرهنگ بصری؛ سیستم جهانی سرمایه گرای